⭐️ 🇮🇹 Gianfranco Zola

⚽️ 3 bramki 🎯1 asysta 👤16 spotkań
🏆 x2 Superpuchar Europy
🏆 x1 Mistrz Włoch
🏆 x1 Puchar UEFA
🏆 x1 Puchar Zdobywców Pucharów
🏆 x2 Puchar Anglii
🏆 x1 Puchar Ligi Angielskiej
🏆 x1 Community Shield

Znakomite umiejętności techniczne i strzał z dystansu. W takim razie, dlaczego jego sufitem klubowym była gra w Chelsea? (w okresie 1997-2003 The Blues nie byli gigantem europejskim). Jeden ćwierćfinał w 2000 roku, to max. co osiągnął. Swoją drogą, Zola przegrał go z FC Barceloną. Chelsea pierwszy mecz wygrała 3:1, a drugi mecz po 90 min zakończył się takim samym wynikiem dla Barcy. W dogrywce Katalończycy wpakowali jeszcze dwie bramki.



⭐️ 🇺🇾 Álvaro Recoba

⚽️ 3 bramki 🎯5 asyst 👤27 spotkań
🏆 x2 Mistrz Włoch
🏆 x2 Mistrz Urugwaju
🏆 x1 Puchar UEFA
🏆 x2 Puchar Włoch
🏆 x2 Superpuchar Włoch

Gwiazda Interu Mediolan. Najdalej zaszedł do półfinału w 2003 roku przegrywając z Milanem w dwumeczu 1:1 (0:0 na wyjeździe, 1:1 u siebie). Alvaro zawodnikiem był znakomitym, ale miał różne swoje problemy podczas pobytu w Interze. W sezonie 1999/00 Inter walczył o Ligę Mistrzów i właśnie przez Recobę, który przestrzelił karnego drużyna z Mediolanu zagrała wyłącznie w Pucharze UEFA. Miejscowych kibiców bardzo zdenerwował fakt, że po tej sytuacji Urugwajczykowi zwiększono zarobki (nie przez to, że przestrzelił, tylko po prostu po tym zdarzeniu). Co za tym idzie, kibice od Recoby zaczęli wymagać bardzo dużo, a ten nie zawsze potrafił sprostać ich oczekiwaniom. Hitem jest jednak to, że Recoba został skazany na 4 lata więzienia za nielegalne przebywanie we Włoszech i posiadanie fałszywego paszportu (kara została jednak zawieszona). Mógł grać w więzieniu za nim to było modne. Włoska Komisja Dyscyplinarna zawiesiła go w prawach zawodnika na okres jednego roku, lecz po apelacji skrócono zawieszenie do pół roku. Te wszystkie wydarzenia na pewno miały wpływ na jego postawę na boisku. Nie pierwszy i nie ostatni znakomity Urugwajczyk, który nie zdobył Ligi Mistrzów.



⭐️ 🇮🇹 Luigi Riva

⚽️ 3 bramki 🎯0 asyst 👤3 spotkania
🏆 x1 Mistrz Europy
🏆 x1 Mistrz Włoch
🏆 x3 Król Strzelców Serie A
🏆 x3 Król Strzelców Pucharu Włoch
🏆 x1 Król Strzelców Eliminacji Mistrzostw Europy 1966

Legendarny włoski napastnik. Dwukrotnie na podium Złotej Piłki (1969r. - 2 miejsce, 1970r. - 3 miejsce). To za czasów jego gry, Cagliari zdobyło jedyne Mistrzostwo Włoch. No właśnie, Cagliari... grał tam przez 13 lat. Luigi to jeden z tych zawodników w zestawieniu, który większość kariery spędził w średniaku i nie liznął gry w klubie z absolutnego topu. Mimo to z Cagliari doszedł do 1/8 finału przegrywając z Atlético Madryt w dwumeczu (zwycięstwo 2:1 i porażka 3:0)



⭐️ 🇪🇸 Emilio Butragueño

⚽️ 17 bramek 🎯0 asyst 👤29 spotkań
🏆 x6 Mistrz Hiszpanii
🏆 x4 Superpuchar Hiszpanii
🏆 x2 Puchar UEFA
🏆 x2 Puchar Hiszpanii
🏆 x1 Król Strzelców La Liga (19 goli - 1990/91)

Jeden z legendarnych napastników Realu Madryt. Dla Królewskich grał przez 12 lat i doszedł najdalej do półfinału (x3). Emilio grał po prostu w latach, kiedy Real nie był, aż tak mocny (1983-1995) i często też kwalifikował się tylko do Pucharu UEFA.



⭐️ 🇭🇺 Sándor Kocsis

⚽️ 8 bramek 🎯0 asyst 👤12 spotkań
🏆 x2 Mistrz Hiszpanii
🏆 x5 Mistrz Węgier
🏆 x2 Puchar Hiszpanii
🏆 x1 Król Strzelców Mistrzostw Świata 1958 (11 goli)
🏆 x3 Król Strzelców Nemzeti Bajnokság I

Jedna z legend węgierskiej piłki. W Barcelonie grał przez 7 lat i udało mu się raz dojść do finału w 1961 roku. Walkę o puchar przegrał z Benficą 3:2, podobnie jak Kubala. Kocsis strzelił nawet bramkę w tym finale, na 0:1.